وارثان دیگو مارادونا، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال آرژانتین، به دادگاه رفتند تا جایزه توپ طلای بهترین بازیکن جام جهانی ۱۹۸۶ را که سال ها پیش از این به حراج گذاشته شده بود، دریافت کنند.
توپ طلا، افتخار بزرگی است که توسط فدراسیون جهانی فوتبال بت رایون (فیفا) به بهترین بازیکن جام جهانی از سال ۱۹۸۲ اهدا می شود. پس از قهرمانی تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶، مارادونا دومین برنده این جایزه شد. این اتفاق موجب شادی و خوشحالی هواداران فوتبال در سراسر دنیا شد.
در مراسم ویژهای در پاریس سایت آریان بت در سال ۱۹۸۶، جایزه توپ طلا به مارادونا اهدا شد، اما بعداً به ناگاه گم شد. بر اساس یک داستان، توپ طلا در حالی که مارادونا برای تیم فوتبال ناپولی ایتالیا بازی می کرد، در یک بانک در ناپل نگهداری میشد و در سال ۱۹۸۹ توسط گانگسترهای محلی دزدیده شد. قرار است که این جایزه گمشده در تاریخ ۶ ژوئن ۲۰۲۴ به حراج برسد.
وارثان مارادونا اصرار دارند که مالکان فعلی حق فروش جام دزدیده شده را ندارند. وکیل ژیل مورو که وکالت دو دختر اسطوره فقید آرژانتینی را بر عهده دارد، به خبرگزاری فرانسه گفت که فوراً درخواستی را به رئیس دادگاه قضایی نانتر در نزدیکی پاریس برای حذف توپ طلا از حراج ارائه خواهد کرد و همچنین پیگیری خواهد کرد.
به گفته خانه حراج پاریسی Aguttes، این جایزه در سال ۲۰۱۶ از یک مجموعه خصوصی خریداری شد و صاحب جایزه که سال ها پیش خودش آن را خریده بود، نمی دانست توپ طلای مارادونا به سرقت رفته است. او حالا باید با این وضعیت ناراحتکننده روبرو شود.
مارادونا در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ در سن ۶۰ سالگی درگذشت. فیفا طبق نتایج رای گیری در سایت رسمی خود، این بازیکن آرژانتینی را به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم معرفی کرد. ارزش و جایگاه او در تاریخ فوتبال بسیار ویژه بوده و این جایزه اثر قابل توجهی از زندگی و حضورش است.
دعوای رنگ پیراهن تیم فولاد در بازی مقابل استقلال، واقعاً یک ماجرای پر از ناهنجاری بود. این موضوع به قدری بیاحترامی بود که حتی بسیاری از اعضای دو تیم حاضر نشدند درباره آن صحبت کنند. این واقعه تصورات نادرستی را درباره فوتبال ایران به جهان القا کرد.
این دعوا نشان میداد که مسئله تنها مربوط به انتخاب رنگ نبود، بلکه نشاندهنده نقض اصول و قوانین فوتبال بود. این ماجرا نشان میداد که هنوز هم برخی افراد باور دارند که رنگها میتوانند تأثیرات اریان بت نامطلوبی داشته باشند.
حال آنکه جواد نکونام همواره با لباس مشکی حضور مییافت برد نود و اعتقاد داشت که این رنگ خوششانس است، اما پس از تصمیم گیری تیمش برای استفاده از رنگ مشکی، درخواست کرد رنگ لباس حریف را تغییر دهند تا خود مجبور نشود لباس خوششانس خود را تغییر دهد!
در این ماجرا، تمام توجهمان به بازی استقلال و فولاد معطوف بود. دو تیم قهرمان لیگ برتر، جام حذفی و سوپرجام در حال رقابت بودند. این دو تیم نیز به عنوان نمایندههای ایران در لیگ قهرمانان آسیا شناخته میشدند. مهمترین نکته این بود که این بازی بین تیم صدرجدول و یک تیم در معرض خطر سقوط بود که هر دو به این امتیازها نیاز داشتند. به جای بحث درباره مسائل فنی فوتبال، رسانهها به این مسئله متمرکز شدند.
وقتی نکونام وارد ورزشگاه شد، لباس سفید پوشیده بود. بسیاری این را به عنوان نشانهای مثبت تفسیر کردند و فکر کردند که همه چیز به خوبی پیش میرود، اما وقتی بازی شروع شد، او لباس سیاه معمولی خود را پوشیده بود.
اکنون استقلال برنده شده و نکونام حق دارد احساس کند که این پیراهن برایش شانس آورده است! او البته امیدوار است که توانایی تکرار این شانس را برای رسیدن به قهرمانی داشته باشد.